Chapter – 13
“Ting Tong~~” လူေခၚေခါင္းေလာင္းတီးသံၾကားသည္ႏွင့္…
တံခါးနားမွာ အဆင္သင့္ရပ္ေစာင့္ေနေသာ ခိုင္တစ္ေယာက္ တံခါးခ်က္ခ်င္းဖြင့္ကာ
“မဂၤလာပါ”
အိုး…..
Snow White ေလးရဲ့ မ်က္ႏွာေလးက ႏြမ္းဖတ္လို.
ေဆးရံုကဆင္းလာေပမယ့္ သူမမ်က္ႏွာေလးက အရမ္းၾကီးေနေကာင္းေသးပံုမေပၚ
မထိရက္ မကိုင္ရက္ေလာက္ေအာင္ ႏုဖတ္ေနေသာ ေကာင္မေလးကို အသာလက္ဆြဲေခၚရင္း..
“ငုသြယ္.. ေမာလာတာလား၊
ခိုင့္အိမ္က အထပ္ျမင့္လို.ေနမွာ၊ အေအးေသာက္မလား၊ အခန္းထဲသြားနားခ်င္လား” ေမးခြန္းေတြ
တရစပ္ေမးရင္း သူမကို ဧည့္ခန္းထဲက ဆိုဖာေပၚမွာနားေစသည္။
“ခိုင္… ပစၥည္းနဲနဲကူသယ္ေပးလို.ရမလား” ပစၥည္းေတြမႏိုင္မနင္းႏွင့္
သယ္ထားရေသာ စိုးႏြယ္ေမးေတာ့မွ ခိုင္တစ္ေယာက္ သတိ၀င္ကာ…
“အာ.. ဟုတ္ကဲ့.. “ ျပာျပာသလဲ စိုးႏြယ္ဆီေျပးကာ ပစၥည္းေတြ ေနရာ၀ိုင္းခ်ေပးသည္။
.
.
“ကဲ.. ပစၥည္းေတြလဲ ေနရာခ်ျပီးျပီ၊ ခိုင္ ျပင္ဆင္ေပးထားတာေတြလဲ လိုေလးေသးမရွိဘဲ၊
မၾကီး အဆင္ေျပမွာပါ။ ႏြယ္လဲသြားေတာ့မယ္၊ မၾကီး လိုအပ္တာရွိရင္ ဖုန္းေခၚလို္က္ေနာ္”
စိုးႏြယ္က အစ္မျဖစ္သူကို ႏွဳတ္ဆက္ရင္း သြားဖို.ျပင္သည္။
“ခိုင္ အားလံုးအတြက္ ေက်းဇူးပါ။ ခိုင္နဲ့ေနရတာ မၾကီးေပ်ာ္မွာေသခ်ာပါတယ္။”
ခိုင့္ကိုလဲ ႏွဳတ္ဆက္သည္။
“ငုသြယ္အတြက္ စိတ္ခ်ပါ။” ခိုင္က ျပန္ေျဖရင္း၊ စိုးႏြယ္ကို တံခါး၀
လိုက္ပို.သည္။
.
.
စိုးႏြယ္ထြက္သြားျပီးေတာ့ အိမ္ထဲမွာ ငုသြယ္ႏွင့္ ခိုင္ ၂ေယာက္တည္း..
ေခတၱခဏ တိတ္ဆိတ္ေနျပီးမွ အိမ္ရွင္ျဖစ္ေသာ ခိုင္က… ေရခဲေသတၱာသို.သြားျပီး၊
လိေမၼာ္ရည္ပုလင္းထုတ္ကာ ဖန္ခြက္ထဲထည့္ျပီး ယူလာသည္…
“ေသာက္လိုက္ဦး.. ငုသြယ္ ပင္ပန္းေနပံုရတယ္..”
အားနည္းေသာ အျပံဳးေလးႏွင့္ ေကာင္မေလးက ျပန္ျပံဳးျပရင္း ခြက္ကို
လွမ္းယူသည္။ “ေက်းဇူး”
“ဗိုက္ဆာေနလား၊ တခုခုစားမလား”
“ဟင့္အင္း၊ ဒီကိုမလာခင္ကမွ စိုးႏြယ္နဲ့ ထမင္းနဲနဲစားလာတာ”
“ေကာင္းျပီ၊ ဒါဆို အခန္းထဲမွာ နားခ်င္ေသးလား”
“ဟင့္အင္း၊ ေဆးရံုမွာလဲ တေနကုန္ လွဲေနရတာ၊ အိပ္ခန္းထဲ သြားခ်င္ေသးဘူး”
“OK..” …
၂ဦးသား ခဏ တိတ္ဆိတ္သြားျပန္သည္။ လူမ်ားမ်ားႏွင့္ စကားေျပာေနမက်ေသာ
ခိုင္ႏွင့္ ေနမေကာင္းသျဖင့္ အိပ္ရာထဲမွာ အခ်ိန္ေတာ္ေတ္ာၾကာေနခဲ့ရေသာ ငုသြယ္တို.ရဲ့
စကား၀ိုင္းက တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့တာ အထူးအဆန္းေတာ့ မဟုတ္…
.
.
ျငိမ္သက္ေနတဲ့ သူမတို.ၾကားမွာ ငုသြယ္စေျပာတဲ့ စကားက “ေက်းဇူးတင္ပါတယ္…” … “ငုသြယ္ကို မီးေတြၾကားက ကယ္ခဲ့တဲ့အျပင္
အခုလို အိမ္မွာပါေနခြင့္ေပးတဲ့ခိုင္က ငုသြယ္အတြက္ေတာ့ တကယ့္ Guardian Angel ပါဘဲ..”
ခိုင္က ခပ္တိုးတိုးရီေမာရင္း.. “ငုသြယ္က ခိုင့္ကို Angel လို.သာေခၚမယ္ဆိုရင္ေတာ့
ခိုင္က Angel အတုဘဲေနမွာ..”
“ဘာျဖစ္လို.”
“Angel အစစ္ေလးက ခိုင့္ေရွ.မွာ ထိုင္ေနတဲ့ ငုသြယ္မို.လို.ေလ..”
“ေၾသာ္.. ဒီလိုလား.. ငုသြယ္က Angel မဟုတ္ပါဘူး.. ခိုင္ကသာ… “
ခိုင္က သူမႏွဳတ္ခမ္းစြန္းေတြ ခပ္ေကြးေကြးျပံဳးရင္း “ကဲပါေလ.. ကုိယ္တို.ႏွစ္ေယာက္ျငင္းေနၾကမယ့္အစား၊
ငုသြယ္အခန္းေတြလိုက္ၾကည့္ပါလား.. မီးခလုတ္ေနရာေတြဘာေတြ သိထားရေအာင္..”
“ေကာင္းသားဘဲ.”
“ခိုင့္အိမ္က အက်ယ္ၾကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး.. ဒါေပမယ့္ ေရာက္ခါစဆိုေတာ့
အဆင္မေျပျဖစ္မွာစိုးလို.”
“ဟုတ္..” ငုသြယ္က ေခါင္းျငိမ့္ရင္း ခိုင္ျပေနေသာ အိမ္ခန္းထဲရွိ
သိထားသင့္တဲ့ေနရာေလးေတြကို စူးစမ္းေလ့လာေနသည္။
“ဒါက မီးဖိုခန္း၊ Hot Plate က ဒီခလုတ္နဲ့ ဆက္သံုးတာ၊ ေရေႏြးက်ိဳခ်င္ရင္
ဒီဘက္မွာ.. ပန္းကန္လံုးေတြက ဗီရိုထဲမွာရွိတယ္… အံဆြဲထဲမွာက ဇြန္း၊ ခရင္း၊ ဓားေတြထားတယ္..”
ခိုင္က စိတ္ပါလက္ပါႏွင့္ ေသခ်ာရွင္းျပေပးသည္။
.
.
ခို္င့္အခန္းေရွ့ကိုေရာက္ေတာ့….
“ဒါက ခိုင့္အခန္း… ငုသြယ္ ၾကည့္ခ်င္ေသးလား..” အမွန္ေတာ့ ငုသြယ္ကို
မၾကည့္ခ်င္ပါဟု ျငင္းေစခ်င္သည္။
ဒါေပမယ့္ ခိုင့္ ဆုေတာင္းမျပည့္.. “ ဟုတ္… ၾကည့္မယ္..”
အခန္းထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္း….
ခိုင္ႏွင့္ ငုသြယ္မသိေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ့ ဓာတ္ပံုက ငုသြယ္အာရံုကို
ဆြဲေဆာင္ေနခဲ့သည္။ သူမရဲ့ ခ်စ္သူျဖစ္မယ္ဆိုတာ ေမးေနစရာမလိုေအာင္ သူမတို.ႏွစ္ေယာက္ရဲ့
မ်က္၀န္းေတြက အသက္၀င္လြန္းသည္။
ငုသြယ္ရင္ထဲမွာ ေျပာမျပတတ္ေသာ နာက်င္မွဳတစ္ခ်ိဳ.ခံစားရင္း…
“ဒါ…ဒါ ခိုင့္ရဲ့ ခ်စ္သူလား..”
“ခိုင့္ရဲ့ ဇနီး..”
“ဇနီး.. ဒါဆို ခိုင္က ဘာလို.တစ္ေယာက္တည္းေနတာလဲ..”
“သူမဆံုးသြားတာၾကာခဲ့ျပီ…” ခိုင္က တိုးညွင္းစြာေျဖရင္း ကုတင္ေပၚမွာ
၀င္ထိုင္သည္။
မေကာင္းမွန္းသိေပမယ့္ သူမဆံုးသြားျပီဆိုတဲ့စကားက ငုသြယ္ကို အနည္းနဲ့အမ်ားေတာ့
စိတ္ခ်မ္းသာေစသည္။ ဘာလို. ဒီလိုခံစားရမွန္းမသိေပမယ့္၊ ခိုင္နဲ့ပတ္သက္ျပီး သူမအရာရာကို
ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေနခဲ့တာ အေသအခ်ာ။
ကုတင္ေပၚမွာ ဒူးေလးပိုက္ျပီး ဓာတ္ပံုကို ေငးေနတဲ့ ခိုင့္ရဲ့ ပံုရိပ္က
သူမရင္ကို နာက်င္ေစသည္။
ခိုင့္ပခံုးကို အသာဖက္ကာ အားေပးရင္း ခိုင္.နံေဘးမွာ ၀င္ထိုင္ေတာ့…
နာၾကင္ရိပ္ေတြနဲ့ မ်က္ရည္၀ဲေနေသာ ခုိင့္မ်က္၀န္းေတြက သူမကို လွည့္ၾကည့္သည္။
“မ်ိဳးဆံုးသြားတာ ခိုင့္ေၾကာင့္…” ခိုင့္မ်က္ရည္ေတြ တလိမ့္ခ်င္းက်လာေတာ့..
ခိုင့္မ်က္ႏွာကို သူမပခံုးေပၚအပ္ကာငိုေစျပီး၊ သန္မာက်စ္လ်စ္တဲ့
ခိုင့္ရဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို ဖက္ထားကာ သူမတတ္ႏိုင္သေလာက္ေျဖသိမ့္ေပးေနမိသည္။
ရင္ထဲမွာေတာ့ စကားေတြ အမ်ားၾကီးေျပာေနျဖစ္ခဲ့တာ…
ခိုင့္ရဲ့ အတိတ္ေတြကို စိတ္မ၀င္စားပါဘူး.. ငုသြယ္သိေနခဲ့တာ သူမရင္ခြင္ထဲမွာ
ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို ငိုေနတဲ့ ခိုင္ဆိုတဲ့ လူၾကမ္းမေလးကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာခ်စ္ေနမိခဲ့ျပီ
ဆိုတာကိုေပါ့….
.
.
.
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
No comments:
Post a Comment